Ninh Binh
Door: Debby
Blijf op de hoogte en volg Familie
03 Augustus 2016 | Vietnam, Ninh Bình
Hallo Allemaal,
We gingen dus op weg naar Ninh Binh ongeveer vier uur rijden. Het laatste stuk gingen van de grote weg af en reden op hele smalle weggetjes met links en rechts water. Ook reden we soms door het water heen, de chauffeur is verschillende keren uitgestapt of het allemaal wel zou lukken maar hij werd er absoluut niet zenuwachtig om en ik een beetje waar gingen we belanden. De omgeving was prachtig maar waar kwamen we terecht. Op de plek van bestemming vielen onze monden open dit was echt helemaal geweldig. Wat een bijzondere plek. Zeven bamboehutjes aan een meertje tussen de bergen en supervriendelijke mensen en hondjes en een geit. We werden welkom geheten met een lekker sapje en vers fruit we waren erg benieuwd naar de hutjes. Deze bleken superknus, vanuit het bed keek je zo over het water en onder de douche ook. Buiten hingen er hangmatten en er was veel privacy. Hier gingen we ons wel vermaken. Vanaf de hangmat kon je uren alleen maar een beetje genieten van het moment en van de rust en het uitzicht. We waren wel op het restaurant van de homestay aangewezen want om hier ’s avonds nog de deur uit te gaan was niet echt een optie. Er waren wat Nederlanders in de homestay die ten tijde van de tyfoon hier waren geweest en dat was best spannend geweest, wat ik me kan voorstellen en de huisjes bleken niet helemaal waterdicht wat ons niet verbaasde. Nola en Herko hebben meteen een duik in het meertje genomen zo vanaf het huisje het water in. Gezellig in het hoofdgebouw wat gegeten wat prima smaakte, weinig keus maar prima eten al was het voor Herko wel even zoeken op de kaart. Er was een gezellige sfeer in het hoofdgebouw en alle Nederlanders wisselden wat ervaringen en tips uit. Toen weer terug naar ons hutje wat al een onderneming op zich was pikkedonker en allemaal (enge) geluiden. Er waren blaffende kikkers en zo links en rechts ritselden er ook wat door het gras….Heerlijk geslapen en het wakker worden met dat uitzicht was nog beter. Diede en Nola hebben we maar even lekker laten uitslapen en zo konden Herko en ik heerlijk genieten van de rust. Na een beetje relaxen was de planning om op de fiets te springen om bij een nabije rivier een boottocht te maken. De fietstocht er naar toe was al helemaal geweldig wel een beetje warm maar heel bijzonder door de straatjes waar het dagelijkse leven gaande is. Soms moesten we even stoppen omdat er buffels of koeien op straat stonden. Of omdat er uit een klein schuurtje een paar varkens gehaald moesten worden voor een verdere bestemming….wat een gekrijs. We hadden originele Vietnamese hoedjes meegekregen en deze bleken super te werken voor de warmte en de zon. Even de fietsen parkeren en hup de bootjes in. Door het hoge water moesten we in twee bootjes en die dametjes maar roeien. We konden dit een beetje moeilijk aanzien en hebben maar meegeholpen. De tocht van 2 uur was supermooi en we stopten bij 2 punten waar hele mooie pagodes waren. Op een gegeven moment ging er een harde toeter en onze roeister gebaarde ons te gaan zitten op de bodem. Wat was er aan de hand Herko en ik snapten het eerst even niet en de vrouw begon Herko op zijn rug te slaan dat hij naar beneden moest. We snapten het toe we Diede en Nola die een stukje voor ons uit waren zagen. We gingen een hele lage grot in. En moesten heel goed bukken om ons niet te stoten. Super grappig en zo ging het nog een paar keer. In de hoge bergen rondom zagen we verschillende keer geiten op de rotsen. Weer terug op de fiets richting onze homestay zijn we nog even gestopt bij een winkeltje. Hier wilden we wat chips kopen we kochten meteen maar een hele zak met twaalf kleine zakjes. Even later zagen we wat kleine kinderen samen en wilden de chips uitdelen. De kinderen kwamen enthousiast op ons af maar er was 1 jongetje bij die het niet vertrouwde en alle kinderen terug riep hij deed zijn armen in een kruis naar ons. Er kwam een vrouw op een scooter aan en we probeerden of zij kon aangeven dat het oke was. Ze stak 3 vingers op en wees op haarzelf we begrepen dat ze drie kinderen had en gaven haar drie zakjes en weg was ze. De kinderen kwamen uiteindelijk ook. Bij ons hutje zijn we nog even wezen zwemmen in het meertje en daarna weer gezellig en lekker wezen eten. We hebben de garnalen die ze die dag in het meertje gevangen hebben gegeten en die smaakte prima. Er waren weer nieuwe Nederlanders aangekomen. De volgende dag zouden ze ons ’s avonds om half negen naar het station brengen omdat we met de nachttrein naar Hue gaan. We hebben overdag lekker bij de homestay doorgebracht en we zijn ’s middag nog even wezen fietsen in de omgeving. Ook nog even met het roeibootje van de homestay gevaren over het meertje. Na het eten was het tijd om afscheid te nemen van de plek en mensen, op naar de nachttrein.
Sorry, misschien een beetje een lang verslag maar zoals jullie merken raak ik niet uitgeschreven over onze avonturen in Ninh Binh. Het was dan ook helemaal geweldig.
Groetjes Diede, Nola, Herko en Debby
We gingen dus op weg naar Ninh Binh ongeveer vier uur rijden. Het laatste stuk gingen van de grote weg af en reden op hele smalle weggetjes met links en rechts water. Ook reden we soms door het water heen, de chauffeur is verschillende keren uitgestapt of het allemaal wel zou lukken maar hij werd er absoluut niet zenuwachtig om en ik een beetje waar gingen we belanden. De omgeving was prachtig maar waar kwamen we terecht. Op de plek van bestemming vielen onze monden open dit was echt helemaal geweldig. Wat een bijzondere plek. Zeven bamboehutjes aan een meertje tussen de bergen en supervriendelijke mensen en hondjes en een geit. We werden welkom geheten met een lekker sapje en vers fruit we waren erg benieuwd naar de hutjes. Deze bleken superknus, vanuit het bed keek je zo over het water en onder de douche ook. Buiten hingen er hangmatten en er was veel privacy. Hier gingen we ons wel vermaken. Vanaf de hangmat kon je uren alleen maar een beetje genieten van het moment en van de rust en het uitzicht. We waren wel op het restaurant van de homestay aangewezen want om hier ’s avonds nog de deur uit te gaan was niet echt een optie. Er waren wat Nederlanders in de homestay die ten tijde van de tyfoon hier waren geweest en dat was best spannend geweest, wat ik me kan voorstellen en de huisjes bleken niet helemaal waterdicht wat ons niet verbaasde. Nola en Herko hebben meteen een duik in het meertje genomen zo vanaf het huisje het water in. Gezellig in het hoofdgebouw wat gegeten wat prima smaakte, weinig keus maar prima eten al was het voor Herko wel even zoeken op de kaart. Er was een gezellige sfeer in het hoofdgebouw en alle Nederlanders wisselden wat ervaringen en tips uit. Toen weer terug naar ons hutje wat al een onderneming op zich was pikkedonker en allemaal (enge) geluiden. Er waren blaffende kikkers en zo links en rechts ritselden er ook wat door het gras….Heerlijk geslapen en het wakker worden met dat uitzicht was nog beter. Diede en Nola hebben we maar even lekker laten uitslapen en zo konden Herko en ik heerlijk genieten van de rust. Na een beetje relaxen was de planning om op de fiets te springen om bij een nabije rivier een boottocht te maken. De fietstocht er naar toe was al helemaal geweldig wel een beetje warm maar heel bijzonder door de straatjes waar het dagelijkse leven gaande is. Soms moesten we even stoppen omdat er buffels of koeien op straat stonden. Of omdat er uit een klein schuurtje een paar varkens gehaald moesten worden voor een verdere bestemming….wat een gekrijs. We hadden originele Vietnamese hoedjes meegekregen en deze bleken super te werken voor de warmte en de zon. Even de fietsen parkeren en hup de bootjes in. Door het hoge water moesten we in twee bootjes en die dametjes maar roeien. We konden dit een beetje moeilijk aanzien en hebben maar meegeholpen. De tocht van 2 uur was supermooi en we stopten bij 2 punten waar hele mooie pagodes waren. Op een gegeven moment ging er een harde toeter en onze roeister gebaarde ons te gaan zitten op de bodem. Wat was er aan de hand Herko en ik snapten het eerst even niet en de vrouw begon Herko op zijn rug te slaan dat hij naar beneden moest. We snapten het toe we Diede en Nola die een stukje voor ons uit waren zagen. We gingen een hele lage grot in. En moesten heel goed bukken om ons niet te stoten. Super grappig en zo ging het nog een paar keer. In de hoge bergen rondom zagen we verschillende keer geiten op de rotsen. Weer terug op de fiets richting onze homestay zijn we nog even gestopt bij een winkeltje. Hier wilden we wat chips kopen we kochten meteen maar een hele zak met twaalf kleine zakjes. Even later zagen we wat kleine kinderen samen en wilden de chips uitdelen. De kinderen kwamen enthousiast op ons af maar er was 1 jongetje bij die het niet vertrouwde en alle kinderen terug riep hij deed zijn armen in een kruis naar ons. Er kwam een vrouw op een scooter aan en we probeerden of zij kon aangeven dat het oke was. Ze stak 3 vingers op en wees op haarzelf we begrepen dat ze drie kinderen had en gaven haar drie zakjes en weg was ze. De kinderen kwamen uiteindelijk ook. Bij ons hutje zijn we nog even wezen zwemmen in het meertje en daarna weer gezellig en lekker wezen eten. We hebben de garnalen die ze die dag in het meertje gevangen hebben gegeten en die smaakte prima. Er waren weer nieuwe Nederlanders aangekomen. De volgende dag zouden ze ons ’s avonds om half negen naar het station brengen omdat we met de nachttrein naar Hue gaan. We hebben overdag lekker bij de homestay doorgebracht en we zijn ’s middag nog even wezen fietsen in de omgeving. Ook nog even met het roeibootje van de homestay gevaren over het meertje. Na het eten was het tijd om afscheid te nemen van de plek en mensen, op naar de nachttrein.
Sorry, misschien een beetje een lang verslag maar zoals jullie merken raak ik niet uitgeschreven over onze avonturen in Ninh Binh. Het was dan ook helemaal geweldig.
Groetjes Diede, Nola, Herko en Debby
-
03 Augustus 2016 - 13:46
Oma Gerda:
Lieve allemaal. Nee dat was helemaal geen naar reisverslag. Het klinkt helemaal top. Maar dat zagen wij afgelopen zondag al hoe bijzonder de plek was en jullie genoten. Papa en ik verheugen ons er steeds meer op daar komen wij ook. Maar eerst als het goed is China. Misschien dat wij elkaar nog even zien. Als alles op tijd blijft gaan . Ook met jullie vlucht. Jullie hadden water op de weg maar hier komt het al 2 dagen uit de lucht. In Giesbeek is het verder oké. Rustig door alles wat op vakantie is gelukkig niets bijzonders. Blijf lekker genieten en wij horen weer. -
03 Augustus 2016 - 14:00
Jan En Gerda:
Hallo Vietnam gangers.
Leuk te horen dat het allemaal zo leuk en mooi is.
Ja ja leuk die verslagen en fotos wij krijgen helemaal zin in Vietnam natuurlijk werkelijk prachtig.
Ook de boottochtjes spreekt ons(lees vooral opa) natuurlijk heel erg aan.
Maar goed dat de tyfoon al weer voorbij was.
Aan geluk ontbreekt jullie het niet.
Hier maken we het ook allemaal goed alleen het weer is zwaar pet regen,regen regen.
Aankomend weekend wordt het wat beter zegt men.
Ben benieuwd hoe het met de nachttrein zal gaan.
Veel plezier en genot jullie daar en doe voorzichtig en kiek uut.
Gr Oma Gerda en Opa Jan.
-
03 Augustus 2016 - 18:44
Dinie:
Super , geweldig , prachtig, wat een geweldige ervaringen. Fijn dat het gelukt is met de foto's. Reisverslag is leuk en wordt nog leuker met de foto's. Genieten maar!!!! Wacht vol spanning op het verslag van de nachttrein. Doei -
03 Augustus 2016 - 19:04
Gerry:
Wauw, wat ziet dat plekje er lekker uit zeg, lekker relaxen, zwemmen en natuurlijk oer-Hollands fietsen. We hebben ook nog zo'n hoedje thuis liggen, werkt goed maar vind de binnenkant wel wat hard, jullie niet?
Mooie verslagen weer Deb, ga zo door! En leuk dat de foto's er nu bij zijn. Top. -
03 Augustus 2016 - 19:08
Klompjes:
Wat geweldig allemaal! !! Mooi verhaal en helemaal niet te lang! Leuk dat je me de foto van dat verblijf al had laten zien. .Ik had er meteen beeld bij! Schitterend. ..
We hebben een heerlijk weekend (drie nachten) in Valkenburg gehad bij Timo en Anneke op de camping! En nu staat toch de badkamer op z'n kop Haha...
Geniet er lekker van samen!
Dikke kus RMI -
03 Augustus 2016 - 22:55
De Boompjes:
Hi hi, Herko, Debby, Diede en Nola,
Dan hier eindelijk ook een berichtje van ons, beetje laat, maar we hebben natuurlijk wel al lekker genoten van jullie verslagen.
Het is zo te lezen en te zien weer een super vakantie en avontuur. Dan doen jullie toch maar weer mooi met jullie meiden. Hele bijzondere plekken, waar toch de meeste mensen nooit komen.
Wel lekker veilig ;) he Nola!?!?!
Als ik het zo zie op de foto, en het gezicht van Herko, ging je trouwens mee het water in, maar duwde je eerst je vader wel ff onderwater.... Zal ook best ff spannend zijn, maar als die Vietnamezen het kunnen lukt het jullie vast ook.
Hangt er trouwens in de grot nu een vliegende hond/vleermuis?
En die foto met jullie drieën op de fiets, geweldig! En Diede met de koe....leuk! Trouwens alle foto's geven een heerlijk sfeertje van Vietnam weer.
Bij ons zijn we ook een beetje aan het voorbereiden op de vakantie. Sinds vanavond staat de camper op de oprit, dus die kunnen we morgen tussen de verjaardag door, gaan inpakken. We krijgen er steeds meer zin in.
Morgen gaan we met de kids en opa en oma, nog even naar de pannenkoekenbakker, voor Bowis zijn verjaardag. En krijgen we nog een beetje visite. Onze kleinste man alweer 2 jaar! Wow.... toen waren jullie net terug... en nu hebben jullie nog lekker 2 weekjes tegoed.
Zou zeggen blijf lekker genieten van alle avonturen die nog gaan komen!
Heel veel liefs, van Louco, Sil, Bowis, Louys en Maaike x5 -
04 Augustus 2016 - 00:52
Fam. Engelsman Angerlo:
Wat een verhaal en wat leuk dat we nu ook foto's kunnen zien.
Leuke hoedjes en wat een smalle bandjes hebben de fietsen.
Geniet van alles en lieve groetjes uit Angerlo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
