Laatste dagen

Laatste dagen

Hallo Allemaal,

Hier dan ons laatste verslag vanuit Vietnam. We zijn zojuist terug van ons laatste avondmaal in Vietnam. Op onze hotelkamer gaan we dadelijk nog een toetje eten. We hebben vanavond in het plaatsje Phan Tiet bij een bakker lekkere (althans dat hopen we) taartjes en cakejes gekocht. Er stonden geen prijzen bij en ze spraken geen woord Engels maar uiteindelijk viel het reuze mee. Maar ik zal eerst vertellen over onze jeep tour. Het was helemaal top! We hadden maar weer eens gekozen voor een privétour. Om stipt 13.30 uur stond onze jeep klaar bij ons resort. Een echte stoere jeep Diede, Nola en ik moesten achterin. Na 20 minuten hobbelen stopten we en de gids gaf aan daar naar beneden. We liepen een trapje af en er liep een beekje waar een bordje stond: Walk in the water, het was er een beetje viezig maar toch maar gevolgd want dit was de Feeënrivier… Na een paar honderd meter lopen werd de omgeving inderdaad erg mooi met uitlopers van de rode zandduinen.Ook liepen er koeien rond en zo nu en dan kwam je een kraampje tegen die dan in het water stond. Leuk om gezien te hebben. Bij terugkomt stond onze chauffeur al weer klaar. Nu reden we naar een plaatsje aan de kust waarvan ik de naam niet meer weet maar één ding weet ik wel het stonk er enorm! Er lagen tientallen mooi beschilderde vissersbootjes die hun vangst aan het verkopen waren voor de wel bekende vissaus waarvan er 17 miljoen liter geproduceerd wordt. Naast het toerisme is de visvangst de belangrijkste inkomstenbron voor de ongeveer 100.000 inwoners. Het is dan ook één van de grootste vissersvloot in het zuiden van Vietnam. Door de stank wilden we niet te lang blijven en er kwam ook een hele donkere lucht aan dus wij snel onze open jeep in. Na nog geen twee minuten barstte er een tropische regenbui los. Achterin werden we al snel nat maar wij hadden twee kleine parapluutjes bij ons die iets wat bescherming boden. Maar knus was het zeker en onze chauffeur had dikke schik en had er ondertussen een disco jeep van gemaakt en wij ook dikke schik. Net op tijd werd het droog voor onze volgende stop, de witte zandduinen. Voor we het goed en wel wisten hadden we de portemonnee alweer getrokken en zaten we op een quad. Diede bij mij achterop en Nola bij Herko. Al snel gingen we best steil omhoog en ik werd al een beetje zenuwachtig, Herko en Nola gingen als een speer naar beneden maar ik zei tegen Diede dat gaan wij mooi nog niet doen eerst maar eens even een beetje gevoel krijgen. Dus wilde ik een rondje maken zodat we niet de steile kant af hoefde te rijden, alleen dat ging niet zo makkelijk en ik werd er een beetje zenuwachtig van. Diede loodste er mij doorheen en zei rustig gewoon een bochtje maken, niet te veel naar rechts want daar gaat het ook steil naar beneden, gewoon een bochtje maken. Ik kreeg een flashback alsof ik op de ski’s stond dus dat werd er ook niet veel beter op. De quad had een vrij grote draaicirkel waardoor we uiteindelijk toch op de afdaling uitkwamen en de quad helemaal scheef stond ik zei tegen Diede stap jij maar af ik dacht als we gaan kan ik beter alleen vallen. Diede snel afgestapt maar de redding was nabij. Twee jongens van de quad’s zagen dat we in moeilijkheden zaten en kwamen ons helpen. Ondertussen zag ik in mijn ooghoek dat ook Nola en Herko wat probleempjes hadden. Ze wilden een steile zandduin oprijden maar kwamen vast te zitten, dus nadat de jongen ons geholpen hadden schoten ze hun te hulp. Maar Nola en Herko hadden dikke schik en scheurde maar door. Herko is later bij Nola achterop gegaan en ze had de grootste schik en kon er geen genoeg van krijgen. De quad’s ingeleverd en ook nog even een stuk gewandeld door de zandduinen wat een leuke belevenis was. Weer de jeep in en op weg naar de Rode Zandduinen. Onderweg kwamen we langs velden vol met watermeloenen en weer heel veel geiten die langs de kant van de weg lopen. Bij de Rode Zandduinen aangekomen stonden er minimaal 8 kinderen om ons heen met de vraag of we een sleetje wilde huren om van de Rode Zandduinen af te glijden. Maar tja wie kies je dan, er was één bijdehante tante die ook wat Engels sprak en ze kon het goedkoper aanbieden als we er vier namen. Diede en Nola waren er snel over uit dat we bij verschillende kinderen een sleetje gingen huren zodat er meer wat geld kregen. Zo gezegd zo gedaan en de sleetjes (stuk plastic) werden nog even gewaxed en daar gingen we eerst natuurlijk lekker klimmen door het rode zand. Maar na een beetje oefenen kregen we de smaak te pakken. Diede was er het beste in. We misten alleen de sleepjeslift….maar hadden dikke schik. Ook nog maar even wat gewandeld door dit bijzondere gebied en ook een mooi uitzicht over zee. Toen moesten we ons weer melden bij de chauffeur en heeft hij ons keurig weer bij het hotel afgezet. Het was een ontzettend leuke tour geweest. Snel een duik in het zwembad genomen want jullie zullen snappen dat we van onder tot boven onder het zand zaten. Die avond hebben we bij het hotel gegeten en Diede had een Hot Pot besteld. Dit is een soort fondue. Een pan met bouillon met allerlei groenten en daar kookte je dan de vis in. Ze kreeg er lekkere noodles bij en extra groenten een leuke ervaring en nog lekker ook. Vandaag hebben we nog een heerlijke relaxdag gehad bij het strand en het zwembad met in de middag een klein regenbuitje maar verder prachtig weer. En zo is er dus alweer een eind gekomen aan ons avontuur in Vietnam. We hebben enorm genoten van het prachtige land met de uiterst vriendelijke mensen, het heerlijke eten, de prachtige stranden en knusse dorpjes, de mooie natuur en zo kan ik nog wel even doorgaan. Morgenvroeg kunnen we eerst nog even lekker zwemmen en dan worden we om 11.30 uur opgehaald en vliegen we om 18.50. Het was weer super!!! Tot snel in Giesbeek!!! Ik ga snel afsluiten anders zijn de taarjtes al op.

Groetjes Diede, Nola, Herko en Debby